فندقی مامان و بابا

كودكي كه آماده تولد بود نزد خدا رفت و از او پرسيد :ميگويند شما فردا مرا به زمين ميفرستي اما من به اين كوچكي وبدون هيچ كمكي چگونه ميتوانم براي زندگي آنجا بروم؟ خداوند پاسخ داد: از ميان تعداد زيادي فرشتگان من يكي را براي تو در نظر گرفته ام. او از تو نگهداري خواهد كرد. اما كودك هنوز مطمئن نبود ميخواهد برود يانه : اما اينجا من در بهشت هيچ كاري جز خنديدن وآواز خواندن ندارم واينها براي شادي من كافي هستند. خداوند لبخند زد:فرشته ات براي تو آواز ميخواند و هر روز به تو لبخند خواهد زد.تو عشق اورا احساس خواهي كردوشادخواهي بود. كودك ادامه داد: من چطور ميتوانم بفهمم كه مردم چه ميگويند وقتي زبان آنها را نميفهمم؟ خداوند اورا نوازش كرد وگفت:فرشته تو ...

"خداي عزيز و مهربانم خداوند، اون كساني رو كه ازش ميخواهي كنارت باشن بهت نميده، بلكه اون كساني رو كنارت قرار ميده كه بهشون نياز داري. .... بهشون نياز داري تا كمكت كنن (تا كمك كردن رو ياد بگيري)، باعث رنجش تو بشن (چون تا گچ درده سمباده خوردن رو تحمل نكنه، يك مجسمه يه زيبا نميشه)، تو رو ترك كنن (تا ياد بگيري روي پاي خودت بايستي)، عاشقانه دوستت داشته باشن (تا بدوني كه تو هم بايد عشق بورزي)، تا از تو انساني ساخته بشه كه خداوند ميخواد تو اونطور باشي. خداي عزيزم، اون كسي كه همين الان مشغول خوندن اين متنه، زيباست (چون دلي زيبا داره)، درجه يكه (چون تو دوستش داري بهش نظر كرده اي)، قدرتمند و قوي و استواره (چون تو پشت و پناهش هستي) و من خيلي دوستش ...

پارسال بود، همين روزها كه تو توي من پا گذاشته بودي و من حال عجيبي بودم... پارسال بود كه آن خواب عجيب تكرار شد و خداي قرآن به صراحت گفت :"نترس! ما تو را بشارت مي‌دهيم به دخترکی زیبا و معصوم... " من ترسيده بودم و با كسي چيزي نمي‌گفتم. پارسال بود كه چند روزي را لب بستم و هي ترديد توي دلم بود كه دل بسپارم به پيام خدا يا توهمي دخترانه است صحبت خدا با زني كه روزي دست كرد سوي ملكوت و كودكش را در آغوش گرفت...  خدايا از اين به بعدش رو به خودت سپردم... اين تو و اين بنده كوچك خودت كه داري بزرگش مي كني و براش خدايي مي كني... كمكم كن بتونم براي اين بنده كوچيك خوب مادري كنم...   گل من سنا همه زندگیم امروز 4 ماه و 4 روزه شد چقدر ا...

اين را آرام در گوشت اعتراف مي‌كنم سنای کوچک من: از وقتي كه آمده‌اي زندگي من نظم گرفته. خانه‌ام هميشه مرتب است. بر خلاف انتظار همه، موهايم را كوتاه نكرده‌ام. تو عادت كرده‌اي چند دقيقه‌اي را روي كريرت بنشيني و به مادرت فرصت بدهي كمي به خودش برسد، آرايش كند و موهايش را بالاي سرش ببندد تا كه موقع بغل كردنت توي دهانت نروند. آشپزي كردن را دوست داري. مي‌برمت تو آشپزخانه و برايت آواز مي‌خوانم... گاهي از صداي خردكن پياز و هويج و... خنده‌ات مي‌گيرد و بلند بلند مي‌خندي. به بعضي از صداها مثل فندك گاز با دقت توجه مي‌كني و از بعضي صداها مي‌ترسي. وقتي ظرف مي‌شو...

سلام به همه مامانای گل و ناناز اومدم بگم سنای گل ما 100 روزه شد الهی مامانی قلبونش بره که 100 روزه زندگی ما رو روشن کرده ببخشید دیشب کلی مهمون داشتم تا آخر شب موندن و کلی کار از مهمونی دیشب مونده که باید انجام بدم و تازه اینکه قراره امروز بعدازظهر دوستای کلاس نقاشیم بیان دیدن نی نیم خلاصه اینکه کلی کار دارم ،پس بعدا میام جواب پستها رو میدم دوستون دارم ،بای

گل مامانی امسال موقع تحویل سال من و بابائی یه فرشته ناز کنارمون داریم نمیدونیم که چه طوری میتونیم خدا رو به خاط این هدیه نازش شکر کنیم سنا جونم روز عید ٩٠ روزه هست سنای ٨٠ روزه در تحویل سال ٩١ چه بامزه ، قلبونت برم مامانی عزیزکم نانازم فدای تو که همه زندگی مائی راستی یک هفته مونده به عید با زن دائی رفتیم سر خیابون و گوش دخملی را سوراخ کردیم و تو مثل همیشه خیلی دختر آرومی بودی و خیلی بی تابی نکردی عزیز دل مامان با گوشوار چقدر ناز شدی مامائی(این کلمه رو در این روزها که 98 روزت شده میگی و من حسابی ذوق میکنم مخصوصا وقتی شیر میخوای و من مشغول کارم ،وقتی دیگه مایوس میشی شروع میکنی و با ناله میگی ماما مامائی)  ...

    ساعت ٨:٤٥ ساعت تحویل سال ٩١ در کنار بابائی و جوجومون هست دخترم من و بابائی تصمیم گرفتیم که موقع تحویل سال با دخترمون بریم یه جای متبرک و چون به خاطر تو نمیتونستیم زود بریم جائی رفتیم علی ابن حمزه موقع تحویل سال دخملم خواب و بغل بابائی بود ،چقدر تو ناناز خوابیده بودی و من و بابائی به خاطر وجود تو کلی خدا رو شکر کردیم اینم عکس دخملی بغل بابائی در هنگام تحویل سال دخملم عیدت مبارک ایشالله صد سال زنده باشی اینم تیپ دخملی موقع سال تحویل و 2 روز اول عید     ...

8/01/91 اولین سفر سه تائی ما شروع شد اونم به پایتخت ایران یعنی تهران صبح اول رفتیم با مامان بزرگ اینها (هر دو طرف)خداحافظی کردیم و سفرمون رو با یاد خدا و دعای خیر اونها شروع کردیم تو توی ماشین معمولا خواب بودی توی کریرت و وقتی بیدار میشدی میومدی تو بغل مامانی جلوی ماشین ولی اصلا دوست نداشتی زیاد بغل باشی چون دست و پات بسته بود و نمیتونستی آزاد باشی روز اول سفر: شیراز ------قم     اینم اولین عکس، موقع حرکت: شب بود که رسیدیم قم و پیش خاله زهرا توی راه فهمیدیم که اونشب شب میلاد خانم زینب (س) هست و روز پرستار پس برای خاله یه کیک تبریک روز پرستار گرفتیم اینم عکس دخملی با کیک خاله زهرا چه کیک خوشمزه ای بود...

عزیز دلم ببخشید از اینکه تاریخ مطالبی که برات میذارم و ترتیبشون درست نیست آخه مامانی یه جوجو تو خونه داره که بهش اجازه نمیده هر روز براش مطالبش رو بذاره منم فقط سعی میکنم که برای گلم خاطراتش رو بنویسم دیگه ترتیبش رو ببخشید گل مامان ...